Kasza bulgur z kiełbasą i warzywami

Świetne letnie danie, które przygotowuje się szybko i łatwo. Poradzą sobie z nim nawet początkujący kucharze, a należy do grupy greckich dań domowych lub jak mówią Grecy το φαγητό της γιαγιάς, czyli jedzenie babci. I rzeczywiście ta potrawa pochodzi od babci, wprawdzie nie mojej, ale od babci sąsiadki.

Przygotowując je, wykorzystujemy warzywa sezonowe, jakie są dostępne i jakie lubimy. Oprócz tego kaszę bulgur, którą można beż problemu dostać też w Polsce oraz ser Feta, z którym też nie powinno być problemu. Kiełbasę można wykorzystać dowolną, cienką, wędzoną lub parzoną.

Vlita z Fetą

Vlita należy do dziko rosnących roślin, związanych ściśle z latem. Zbiera się ją w miesiącach letnich i przygotowuje się wiele letnich, zwłaszcza tradycyjnych dań. Po polsku Vlita to inaczej szarłat siny.

Można go uprawiać w ogrodzie, na kawałku ziemi, bez żadnych wielkich wymagań. W smaku przypomina trochę szczaw, ale nie jest tak kwaśna, lecz raczej delikatna.

Biały ser typu Feta przygotowywany w domu

Jak już wiecie z poprzedniego wpisu ser, aby mógł być uznany za Fetę, musi być wytworzony z mieszanki mleka owczego i koziego, na terenie Grecji i według specjalnej procedury. Z tego tytułu nie mogę tak nazwać poniższego sera. Mogę go za to nazywać serem „typu Feta” lub bardziej prawidłowo λευκό τυρί ( czytaj: lefko tiri), czyli biały ser.

Przygotowanie go wcale nie jest takie proste, a ponadto wymaga czasu, dlatego podaję go jako ciekawostkę, bo nie będę tej procedury powtarzać. Wolę przeznaczyć czas na przygotowanie innych znacznie łatwiejszych serów.

Grecki ser Feta

Greckiego sera Feta (gr. Φέτα) nie trzeba nikomu przedstawiać. To chyba najbardziej znany i szeroko stosowany ser grecki, dostępny w wielu miejscach na całym świecie. Jest to ser, którego korzenie sięgają starożytności. 

 

Pierwsze wzmianki o tym serze znajdujemy już w Odysei Homera. Legenda głosi, że Cyklop Polifem, był pierwszym producentem sera feta i sera w ogóle. Niosąc codziennie mleko od owiec w schroniskach dla zwierząt, ku swemu wielkiemu zdziwieniu stwierdził, że po kilku dniach mleko zakrzepło, przyjmując stałą postać, a ponadto było jadalne i łatwe do przechowywania.

Sałatka z sucharkami

Paksimadia, czyli greckie sucharki znane bardziej jako składnik Dakos. Jednak równie często występują w sałatkach lub przekąskach, zwłaszcza z tych z pomidorami i oliwą. Składniki te bowiem wsiąkają z sucharki, powodując, ze stają się miękkie i jadalne, a cała potrawa jest bardziej pożywna.

Podstawę sałatki stanowią sucharki jęczmienne, natomiast dodatek warzyw jest dowolny. U mnie była to cebula, po połówce białej i czerwonej, pomidor, ogórek, żółta papryka i krojone oliwki. Co można

Giuvarlakia z pieca

Giouvarlakia to grecka nazwa mieszanych klopsików mięsno-ryżowych. Najczęściej są one gotowane w garnku w sosie jajeczno-cytrynowym, niekiedy w pomidorowym. Dzisiaj mam dla was propozycję przygotowania giouvarlakia z piekarnika (gr. Γιουβαρλάκια στον φούρνο).

Jest to równie łatwy, jak ten przygotowywany w garnku, a nie trzeba niczego pilnować. Giouvarlakia można jeść same, z dodatkiem pieczywa lub warzywnych dodatków. U mnie z miską sałaty i bagietką.

Frappé z lodami

Poza kawą po grecku drugą najpopularniejszą kawą jak Grecja długa i szeroka jest kawa Frappé, zwana potocznie frapką. Nic w tym dziwnego, gdyż doskonale chłodzi i orzeźwia w letnie dni.

Zainteresowanych wpisem o kawie Frappé, jej historią oraz sposobem przygotowania, odsyłam do wpisu Frappé, czyli zimna kawa po grecku. Znajdziecie tam też wskazówki, jaką kawę zamówić i jak